নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গাই ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছত সন্মান.
Estimated reading time: 1 minutes
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!১৭ হাজাৰ কণ্ঠৰে ‘মানুহে মনুহৰ বেব’: নগাঁৱৰ স্কুল ছাত্ৰ-ছাত্ৰী ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছত (অসমৰ গৌৰৱৰ নতুন ইতিহাস)
নগাঁৱৰ ইতিহাসত এই মুহূর্তটোৱে এক উজ্জ্বল নতুন অধ্যায় লিখি থল। ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, ৬৩খন বিদ্যালয় আৰু কলেজৰ সমষ্টিত, একেলগে ৰূপ দিয়াৰ হৈছে ভূপেন হাজৰিকা ডাঙৰিয়াৰ কালজয়ী গান ‘মানুহে মনুহৰ বেব’-ৰ পূৰ্ণ কণ্ঠগান। নৰুল আমিন ষ্টেডিয়ামত অনুষ্ঠিত এই আয়োজনক ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছৰ স্বীকৃতি লাভ কৰানো হৈছে অসমৰ সন্মান আৰু অহংকাৰ।
এই নজিৰবিহীন ঘটনা ডাঙৰিয়াৰ জন্ম শতবার্ষিকী পালনৰ অঙ্গস্বরূপ, য’ত নগাঁৱৰ সকলো শিক্ষাপ্ৰতিষ্ঠান আৰু ছাত্র সমাজে একতাৰ পুণ্যবোধেৰে বিশ্বক মনত কৰাইছে অসমৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্য আৰু সহনুভূতির বাণী। আনুভুতিৰ নতুন উৰ্ধ্বচূড়াত অসম, গোটেই দেশৰ মাজত, অচিন্ত্য গৌৰৱৰ বাতৰি নিব পৰা এই আয়োজনে নিদান দিছে, য’ত গীতৰ জৰিয়তে সদাই বিচাৰে ‘মানুহে মনুহৰ বাবে’ এগৰাকী মানৱতাৰ সঁচা পৃষ্ঠাসন্ধান।
ভিডিঅ’ চাই পাব: ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কণ্ঠত
এই ঘটনাৰ সূত্ৰপাত: কিয় আৰু কেনেদৰে
নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ একগোট হৈ ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গোৱাৰ এই অত্ত্যাধুনিক পৰিকল্পনা মাথোঁ সংগীতৰ এক উৎসৱ নহয়, মানুহে মানুহৰ বাবে মনৰ দরদৰো এক দেখি-বুজি লোৱা সময়। এই স্মৰণীয় ঘটনাৰ আঁচনি বহুদিনৰ পৰিস্হতি, পৰিকল্পনা আৰু অসমৰ শিক্ষা পৰিৱেশৰ সহানুভূতিশীল আৰু শক্তিশালী গাঁথনিৰ সাক্ষৰ। কিমান জন, কিজানি অধ্যয়নত-শৈলীত, এসব একেলগে কৰিব পাৰিলে ইতিহাস কৰি উঠে, এই উপলব্ধিয়ে ইন্ধন জুগাইছিল।
পৰিকল্পনাৰ জন্ম আৰু সাঁজনি
এই অনন্য আয়োজনৰ বীজপাত হৈছিল ডাঃ ভূপেন হাজৰিকাৰ জন্ম শতবার্ষিকীত। নগাঁৱৰ শিক্ষা বিভাগে বিশেষ ভাৱ-গভীৰতাৰে ভাবিছিল—অসমীয়াৰ জাতীয় সংগীত সদৃশ এই গানটিক বহুজন গলাত এক লগে ধ্বনিত কৰাব। কিয়? কিয়নো “মানুহে মনুহৰ বাবে” গীতটোৱে সদায় হৃদয়ত জাগ্ৰত কৰে মিলনৰ বাণী, মমতাৰ মেখেলা।
গানটো বাছনিৰ পাছে, বিদ্যালয়সমূহত অব্যাহত চলা পৰামৰ্শ-সভা আৰু সহায়ক বোৰ নানা পৰ্যায়ত হৈছিল। শিক্ষকসকলে কামৰ খামচিতে নিজৰ আন্তৰিকতা ঢালিলে।
- কিছু সপ্তাহ আগতেই সহ-সমন্বয়কৰ নিৰ্ধাৰণ হয়।
- বিদ্যালয়ত বাছনিৰ ভিত্তিত কণ্ঠসুন্দর আৰু মনযোগী ছাত্ৰ-ছাত্ৰী নিৰ্বাচিত হয়।
- সৰ্ববিদ্যালয়িক গীত অনুশীলন চলিল জন্মশতবার্ষিকী সহজ আত্মীয়তাৰে।
ছাত্ৰ-ছাত্ৰী বাছনি আৰু শিৱিৰ
নগাঁৱৰ ৬৩টা বিদ্যালয় আৰু কলেজৰ পৰা প্ৰতিষ্ঠানসমূহে নিজৰ শ্ৰেষ্ঠ কণ্ঠলৈ আহ্বান জনায়। নিছুত মঞ্চেৰে নহয়, প্রতিটো বিদ্যালয়ত বয়োজ্যেষ্ঠ শিক্ষকে নিজ নিজ তত্বাবধানত চলায় অনুশীলন। বিভিন্ন কেন্দ্ৰত বিশেষ শিৱিৰ আৰু “final run-through”ৰ ব্যৱস্থা হয়।
এইবোৰ পদক্ষেপৰ আঁতৰিক উদ্দেশ্য আছিল—
- সকলো শিক্ষাসংস্থাৰ সম্পৃক্ততা আনি ইয়াক ঘৰঘৰীয়াকৈ গঢ়ি তোলা
- ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু অভিভাৱকৰ মধ্যে আত্মবিশ্বাস আৰু গৌৰৱৰ অনুভূতি জন্ম লোৱা
শিক্ষকৰ পৰিশ্ৰম আৰু দলীয় সম্প্ৰতি
শিক্ষকসকলৰ প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধতা, নিঠা সময় দান আৰু দলীয় বৈৰাগ্যে সফল হ’ল এই আদিপটিয়াল আয়োজন। কেৱল গীতৰ সুৰ-তাল শিকোৱাত নহয়, মানসিক ভাবে উৎসাহ দিছিলে। কিছুমান শিক্ষক নিজান ধৰিলে গীতৰ কাৰণত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীহঁতৰ জীৱনত বন্ধুত্বৰ নতুন সূত্রপাত।
- দিনৰ পিছত দিন ফুৰ্তি আৰু যত্নেৰে স্কুলত মিলি অনুশীলন চলিল।
- বিদ্যালয় সমন্বয়ক, সংগীত শিক্ষক আৰু সহ ভগা-মোনা কৰ্মচাৰীহঁতে একেলগে কাম কৰিলে।
- কিছু বিদ্যালয়ত অভিভাৱকসকলও সংগীতত যোগ দিয়েহি।
আয়োজনৰ চ্যলেঞ্জ আৰু সম্পাদনা
এতিয়া, ১৭ হাজাৰ কণ্ঠ একলগে বাজোৱা কঠিন। প্রত্যেক শাখাত সময়মতো যাত্ৰা, সুৰ ঠিক রাখা, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অপ্ৰত্যাশিত অসুস্থতাকো মোকাবিলা কৰা লাগে। অধিকাংশ বিদ্যালয়ত এক মহড়া চলিল শেষত।
সম্পাদক দলটোৱে—
- গলার গতি, সুৰ, এবং উচ্চাৰণৰ সাম্যতাকে আগশাৰী কৰিলে,
- শেষত যোগান ধ’লে সাউণ্ড চেক, মাইক সেটিং আৰু সম্পূৰ্ণ অনুষ্ঠানৰ টেকনিকেল সম্পাদনা।
এই আয়োজনৰ নানা দিশ জানিবলৈ [অসম সংবাদ Barta Today]-ৰ নিউজ কভারেজত চাব পাৰিবা।
এইদৰে এক নিৰন্তৰ টানটান অনুশীলন-সমন্বয় বাটেৰে নগাঁৱৰ গীতৰ জয়যাত্ৰা ইতিহাসহে গঢ়ি উঠিল।
মানুহে মনুহৰ বেব’ৰ ইতিহাস আৰু মিউজিক সম্পৰ্কে আরও জানক
মানুহে মনুহৰ বেব’ৰ মাহাত্ম্য আৰু গানের আয়োজন
মানুহে মনুহৰ বেব’ আমাৰ সমাজ জুৰি বাজে—অসমীয়া সভ্যতাৰ হৃদয়ত উৎসারিত এক অমলিন সুৰ। নগাঁৱৰ স্কুল-কলেজৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে এই গানৰ জড়িয়তে গঢ়ি তুলিছে অসামান্য সংহতি, সহানুভূতি আৰু সাংস্কৃতিক ঐক্যৰ এক দৃঢ় ছবি। এই অংশত গানটোক কেন্দ্র কৰি ছাত্ৰ-শিক্ষক, সমাজ আৰু সাহিত্যমোদীৰ গভীৰ অনুভূতি উলিয়াই আনিম, আৰু বিশাল আয়োজনৰ দৃশ্য আঁকিম।
গীতৰ মূল্যবোধ: সহানুভূতি আৰু সৌভ্ৰাতৃত্ববোধ
‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গীতটি শুধুমাত্র সংগীত নোহোৱা—এয়া সংহতিৰ সুৰ, সহানুভূতিৰ আহ্বান। ভূপেন হাজৰিকা ডাঙৰিয়াৰ গীতটি সমাজত সহনশীলতা, পারস্পাৰিক সন্মান আৰু মিলনৰ অপূর্ব জৰিয়তি। নগাঁৱৰ প্ৰায় ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, শিক্ষক, আৰু কাৰিকৰ নিচুকোৱা কন্ঠত এই আদর্শ প্ৰতিধ্বনিত।
- সহানুভূতি: প্ৰতিটো কণ্ঠে জাপি ধৰিছে “মানৱতা”, ভালপোৱা আৰু হাত ধৰা মনোভাব।
- সৌভ্ৰাতৃত্ববোধ: বিদ্যালয়ৰ বিভাজন, পৰিৱেষ্টিত সীমা, সকলো মুছি, একে ওচৰত সবাই, যেন এক পরিবারের সন্তান।
- ভাষা-সাংস্কৃতিক সংহতি: গীতগীতনত ভাষা অতিক্ৰম কৰি, মনৰ কাছাকাছি আনে মানব সমাজ।
শিক্ষকৰ অনুভূতি স্পষ্ট—তেওঁলোকে কয়, “কেৱল গান নোহোৱা, ই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক অন্তৰংগত এক মানবিক মূল্যবোধ শিকায়।” ছাত্ৰ-ছাত্ৰীও কয়, “একেলগে গান গাই সমাজক একতাবদ্ধ কৰাৰ মজা নতুনকৈ বুজিছোঁ।” এই অনুভূতি আৰু সংঘবদ্ধতাৰ ছবি বৰগীতটোৰ একোটা উচ্চাৰণত ফুটে উঠিছে, যি শিক্ষামূখি আৰু মূল্যবোধেৰে সমাজ উপকৃত।
The Sentinel Assam–এ সংগ্ৰহ কৰা খবৰত বিচাৰি পাব মানৱতাৰ এই বৰ্ণফুল উজ্জ্বল কাহিনী।
বিশাল আয়োজনৰ দৃশ্য: এক নজৰত
নগাঁৱৰ নৰুল আমিন ষ্টেডিয়ামত ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ একেলগত গান গোৱাৰ দৃশ্য এক কথাত অকল্পনীয়। ডাঙৰ আয়তনৰ মঞ্চ, সু-সংগঠিত স্থান-বিন্যাস, সুৱ্যৱস্থাপিত সাউণ্ড সিস্টেম আৰু একে ছাঁইৰ পোছাক—এইবোৰৰ যোগফলে গড়ি উঠিছিল লাহে-লাহে এক সাংস্কৃতিক ভাস্কৰ্য যেন।
প্ৰত্যেকটো ৰঙীন স্কুল ইউনিফর্মে প্রদর্শন কৰিছে অসমীয়া ঐক্য, বন্ধুত্ব আৰু শিকাৰ আনন্দ।
- স্থান-বিন্যাস: মঞ্চৰ সন্মুখে-সন্মুখে, ধৃঢ়ভাবেই দাঁড়িয়ে ছিল হাজার হাজার শিশু।
- পোছাক: স্কুল ইউনিফর্মে সজ্জিত সেউজীয়া, বগা, নীলা—অসমীয়া সমাজৰ বৈচিত্ৰী পূৰ্ণৰূপে প্ৰকাশ।
- মঞ্চ আৰু আলোক: প্রাকৃতিক ৰশ্মি আৰু সংগীত অনুষ্ঠানি আলো, অনুষ্ঠানটোক পেলাইছিল স্বপ্নিলতাৰে।
- ধ্বনি ব্যৱস্থা: একে সুৰে বাজিছিল সাউণ্ড সিস্টেম, যাতে প্ৰত্যেকে একেলগে গান গাব পাৰে।
- ঊল্লাস আৰু সহযোগিতা: অভিভাবক, শিক্ষক, কৰ্মচাৰী—সকলোৱে হাস্যোজ্জ্বল মুখে উপস্থিত।
তাল মিলাই, হাতত হাত ধৰি, এদিন সকলোৰে হৃদয়ত শব্দৰ স্পন্দন আছিল ‘মানুহে মনুহৰ বেব’। কণ্ঠৰ ঢৌয়ে মঞ্চৰ কয়েকুৰা মাটিৰ পৰা আকাশলৈ বঢ়াইছিল এক শুনামধুর, প্রাণবন্ত কবিতা। একান্নবর্তী মৰম, সৌভ্ৰাতৃত্ববোধ আৰু অসমীয়া সংস্কৃতিৰ জয়যাত্রা—ইয়াই এই আয়োজনৰ সঁচা ছবি।
উৎসাহী পাঠক এই আয়োজনৰ ভিডিও, সংবাদ আৰু গভীৰ বিশ্লেষণ ETV Bharat নিউজেত স্পষ্ট পাই যাব।
এই আদিমহান আয়োজনৰ সকলো সূক্ষ্মতা—স্থান, যোগদানকাৰীৰ সংখ্যা, সুৰ, প্ৰেম—কেতিয়াও নিস্তব্ধ নহয়। ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গীতগীতনে আজি নগাঁৱৰ বুকেৰে ভেসি গ’ল নতুন অসমীয়া সপোনৰ বাটত।
ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছত স্থান: অঞ্চলটোৰ গৌৰৱ
নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্রীৰ ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ একেলগে গোৱাৰ বিস্ময়কাৰী মুহূর্ত ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছত স্থান লাভ কৰোতেই নতুন বৰন ঢালি দিয়ে গোটা অঞ্চল, অসম আৰু অসমৰ বাইৰ বহু সাংস্কৃতিক চৰ্চা-মঞ্চত। সংগীত, ঐতিহ্য আৰু গৌৰৱৰ মেল বন্ধনত গঢ়ি উঠিল অসমৰ নতুন পৰিচয়, যিটো ‘ইতিহাস’ শব্দটোক ধৰিছিল তুলনা আৰু অহংকাৰৰ উপমাৰূপে।
ৰেকৰ্ডৰ পঞ্জীয়ন কেনেকৈ আৰু কি বাবে
ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছ (IBR)ত স্থান পোৱাৰ প্ৰক্ৰিয়া সহজ নহয়। এই আয়োজনৰ সময়ত সৰ্বমুঠ ৬৩টা বিদ্যালয়ৰ ১৭ হাজাৰতকৈ অধিক ছাত্ৰ-ছাত্ৰী মঞ্চত হাজিৰ থাকিল, আৰু সমস্ত প্ৰমাণ একেলগে সংগৃহীত কৰোৱা হৈছিল। কলকাতা অৱস্থিত IBR পৰ্যবেক্ষক ছুনিতা কেরিয়া প্ৰথমে সংখ্যা, গান গোৱাৰ সময়সীমা, সংগীতৰ সত্য নিষ্ঠতা, সকলে অংশগ্ৰহণ কৰা-নকৰাৰ ব্যৱহাৰিক পৰীক্ষা কৰি নিশ্চিত কৰে সকলো মাপকাঠি ঠিক আছে। সকলো আৱশ্যকীয় তথ্য, ভিডিঅ’, ছবি, ছাইন আৰু দলিল কেছত সংৰক্ষণ কৰে। ফলত, অনুষ্ঠান শেষ হোৱাৰ লগে লগে নগাঁৱৰ উপায়ুক্তক দেউতাৰ নামত IBR ৰেকৰ্ড চাৰ্টিফিকেট প্ৰদান কৰা হয়।
এই বিশ্বস্ত, কঠোৰ প্ৰমাণ আৰু শান্তপূৰ্বক পৰ্যবেক্ষণ—ইয়াই এনে এক বৃহৎ আয়োজনক আনুষ্ঠানিক ইতিহাসত স্থান দিয়াৰ পৰা অঞ্চলটোৰ মান উত্থাপিত কৰে।
প্ৰতিষ্ঠানিকভাৱে প্ৰমাণিত এই ৰেকৰ্ডৰ মূল অৰ্থ—
- অসমীয়া সংস্কৃতিৰ গৌৰৱ বিশ্বমানচিত্রত প্ৰতিষ্ঠা
- নতুন প্ৰজন্মলৈ গভীৰ বাট দিলে উৎসাহ আৰু সাহসিকতা
- ছাত্ৰ-শিক্ষকৰ কামৰ উদ্যম আৰু মিলনৰ স্বীকৃতি
বিস্তারিত তথ্য এই আয়োজনৰ প্ৰমাণপত্ৰ পুথিভূমিত The Tribune India-ৰ খবৰত পঢ়িব পাৰি।
অঞ্চলটোৰ গৌৰৱৰ মানে আৰু দেশজুৰি প্ৰভাৱ
এই ৰেকৰ্ড মাথোঁ নগাঁৱৰ নহয়—গোটেই অসমৰ গৌৰৱক বাড়াইছে। বিশাল সংখ্যক ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, সংগীতৰ এক ৱিকল্প অভিন্নতা আৰু অঞ্চলিক সম্প্ৰতি—সেইবোৰৰ মিলন এই কৃতিত্বক দিছে।
অন্যান্য ৰাজ্য বা অঞ্চলত বিশেষ অভিলাষৰে বিভিন্ন অনুষ্ঠান হয়; কিন্তু সংগীতৰ জড়িয়তে এখন্তেক সামাজিক-সংস্কৃতিক বন্ধনৰ উদাহৰণ খুব কম। বিহাৰৰ ‘গীত-সংস্থা’ বা পশ্চিমবঙ্গৰ ‘শেষমেষ’ গোৱাৰ অনুষ্ঠানসমূহৰ তুলনাত ইয়াত ছাত্ৰৰ সংখ্যা, কৰ্ম-পদ্ধতি, আৰু দলবদ্ধ মানৱিকতাবোধ জয়যুক্ত আছিল।
তুলনামূলক দৃষ্টিত:
| অঞ্চল | অংশগ্ৰহণকাৰী | গান/অনুষ্ঠান | ৰেকৰ্ড ধৰণ | ইণ্ডিয়া বুক অব ৰেকৰ্ডছত স্থান |
|---|---|---|---|---|
| অসম, নগাঁও | ১৭,০০০+ | মানুহে মনুহৰ বেব | সংগীত | পঞ্জীয়ন সম্পন্ন |
| বিহাৰ | ১০,০০০+ | মাটি সংগীত | নৃত্য/গান | স্থান লাভ |
| পশ্চিমবঙ্গ | ৭,৫০০+ | সৰ্বাধিক চরণপাঠ | সংগীত | স্থান লাভ |
নগাঁৱৰ অভূতপূর্ব উদ্যোগে অসমক মাথোঁ মুখ্য আলোচনাত আনিলে নাছিল, অসমীয়া ভাষা-সংস্কৃতিক এক অভিন্ন ৰুপত হৃত্যংগম কৰিলে। গীতৰ জৰিয়তে সমাজত ভালপোৱা, সহানুভূতি আৰু একতাৰ এক ব্যবহারিক প্ৰমানও বহুদূৰলৈ পঠিয়ালে।
দেশজুৰি আনন্দ আৰু উৎসৱৰ ঢৌ
এই সফল কীৰ্তিত দেশজুৰি সামাজিক মাধ্যম, সংবাদমাধ্যমত প্ৰতিক্ৰিয়া আগবাঢ়ে। বহু নামী গীতকাৰ, শিল্পী, মন্ত্ৰী তথা সম্প্ৰতি ৰাজ্যিক ৰাজ্যিক নেতাই শুভেচ্ছা জনাইছিল। মোদী প্ৰধানমন্ত্ৰী স্বয়ং ভাৰতৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক উচ্চ আসনত লৈ যোৱাত টুইট কৰি মন্তব্য কৰিছে। ইপিনে, Sentinel Assam-ত এই আয়োজনক ‘ঐতিহাসিক’ বুলিও মান্যতা দিয়া হৈছে।
গৌৰৱৰ আগন্তুক বাট
ইণ্ডিয়া বুক অব ৰেকৰ্ডছৰ ইতিহাসত নগাঁৱৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী মণ্ডলীৰ এই স্থান লাভ, অঞ্চলটোক দেশি-বিদেশি পর্যায়ত নিৰ্বিকল্প গৰিমা দিলে। এই সফলতাৰ ঢৌ দুখনেদিয়াকৈই গোটেই অসমৰ মানৱিক জীৱন, শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰ, আৰু অসমীয়া চেতনা সদায় আগবাঢ়া পথত অনুপ্ৰাণিত ৰাখিব।
এই গীতিকাৰে যেন নতুনকৈ সাৰ পালে “অসম្មែរ আত্মা”—ষ্পষ্ট হ’ল, সংগীতৰ জয় মহা-আন্দোলনৰ জয়।
আরো জানক ‘ইণ্ডিয়া বুক অৱ ৰেকৰ্ডছ’ত এই আয়োজনৰ মান্যতা কেনেদৰে দিয়া হৈছিল, বিস্তৃত তথ্য ETV Bharat-ৰ প্রতিবেদনত পঢ়িব পাৰি।
এই উদ্যোগৰ দীঘলীয়া প্ৰভাৱ: ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু সমাজ
নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে একেলগে ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গোৱাৰ এই উদ্যোগ সংগীতৰ বৈশিষ্ট্যহে নহয়, অঞ্চলৰ মানস-পটত অঙ্কিত এক যুগান্তকাৰী পৰিবৰ্তনৰ সূচনা। ই দাঙি ধৰিছে ছাত্ৰ-শিক্ষক, অভিভাৱক আৰু গোটেই সমাজৰ হৃদয়ত বাস কৰা সম্প্রীতি, মনোভাৱ আৰু সাংস্কৃতিক মইনাপাৰত নতুন পৰ্যায়েৰে। এই অংশত বর্ণনা কৰা হৈছে—কেৱল সংগীত নোহোৱা, কেনেকৈ এই উদ্যোগে দীঘলীয়া সময়লৈ সমাজ, শিক্ষার্থী আৰু আগন্তুক প্ৰজন্মত সময়োৎক্ৰমে ইতিবাচক সাঁচৰ গঢ় দিব পাৰে।
ছাত্ৰ-ছাত্ৰী: আত্মবিশ্বাস আৰু নেতৃত্ব গঢ়ি তোলে
এই অভূতপূর্ব আয়োজনে নগাঁৱৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ অন্তৰগত মানস-উন্নיין আৰু আত্মবিশ্বাসত আমূল অংকুৰ দিয়াৰ দৰে। এতিয়া ক্লাছৰ সীমা মাটিৰে নোহোৱাকৈ, ডাঙৰ মঞ্চ আৰু বৃহৎ দলৰ অংশ হৈ সংগীতৰ জড়িয়তে তেওঁলোকে শিকিলে:
- দলীয় সম্প্ৰীতি: সৰু-ডাঙৰ, বয়স-শ্রেণী উপেক্ষা কৰি, সকলে একেদৰে গান গাই মানৱতা অনুভৱ কৰিলে।
- নতুন নেতৃত্ব: কিছুমান ছাত্ৰ-ছাত্ৰী মঞ্চত সহকাৰী, সংগঠক, অনুশীলন-নেতা হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিলে।
- আত্মবিশ্বাস: হাজারৰ মূৰত আওৰোৱা গীতে সৰু-মুঠ কাৰ্যক্ষমতাৰ সাহস জন্ম দিলে।
- শ্ৰদ্ধা আৰু সহানুভূতি: গানৰ শব্দে হৃদয়ৰ মাজত ‘মানুহে মনুহৰ বাবে’ বীজ সিঁচে, যি জন্ম দিব মৰম আৰু সহানুভূতিৰ।
এই আতুৱাতুৱা অভিজ্ঞতাই আগন্তুক জীৱনবাটত ছাত্ৰসকলক সদায় শৃংখলাবদ্ধ, সহানুভূতিশীল আৰু সমাজ-পৰায়ণ কৰি তোলে।
সমাজ: সম্প্ৰীতিৰ নতুন চেতনা
গোটেই নগাঁৱবাসীয়ে সংগীতৰ জড়িয়তে আগবাঢ়ি অহা সম্পೃক্তিৰ সোঁতা নতুনকৈ অনুভৱ কৰিছে। আয়োজনটোৰ ফলত—
- আঞ্চলিক সম্প্রীতি বৃদ্ধি: ধৰ্ম, জাতি, ভাষা উপেক্ষা কৰি, একেটা উদ্দেশ্যত গলা মিলালো।
- সামাজিক দিশে অনুকূল পরিবর্তন: অভিভাৱক, শিক্ষক, কিশোৰ, কিশাৰী—সকলোৰে ভেতৰত এক নতুন সামাজিক বন্ধন গঠিত হ’ল।
- সংস্কৃতিক পুনর্জাগৰণ: স্থানীয় সংগীত-ঐতিহ্যপূৰ্ণ অনুষ্ঠান আৰু সামাজিক উদ্যোগৰ নতুন বাট মুকলি হ’ল।
- আন্তঃপ্রজন্ম চেতনা: সৰু-ডাঙৰে, পুৰান-নতুন বুলি হৈ, অসমীয়াত্বক উৎসবেৰে সজাই তুলিলে।
এই উদ্যোগৰ উৰ্ধ্বগতি, নগাঁৱৰ বাহিৰতো সমাজত সংগঠন আৰু সম্প্ৰীতিৰ উদাহৰণ হিচাপে চিহ্নিত হ’ব। সংবাদমাধ্যমত উদ্ধৃত Sentinel Assam-ৰ খবৰত এই সম্প্রীতির দীঘলীয়া এনে সাক্ষাৰ উলিয়াইছে।
স্থানীয় সংগীত আৰু সংস্কৃতিত দীঘলীয়া সাঁচ
নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ কণ্ঠ—এটা সাধাৰণ গানক অসমীয়াৰ চিৰস্থায়ী চেতনাত অটুট কৰি তুলিবলৈ এক অংশীদাৰ ভৱিষ্যৎ গঢ়ি তুলিছে। ছাত্ৰ, শিক্ষক আৰু স্থানীয় সংগীতজ্ঞৰ সমন্বয়ে—
- স্থানীয় সংগীতৰ পৃষ্ঠপোষকতা: নতুন প্ৰজন্মে অঞ্চলিক গীত-সংস্কৃতিৰ মান সংহত কৰি তুলিবলৈ উৎসাহ পাব।
- গীত-অনুষ্ঠানীয়া সংস্কৃতি: শিপাৰৰ জন্ম, উৎসৱৰ বাট, বিদ্যালয়-কলেজত সংগীত-গোষ্ঠীৰ অভাৱ মিটাব।
- মহান শিল্পীৰ পদানুসৰণ: ভূপেন হাজৰিকা ডাঙৰিয়াৰ আদৰ্শত অনুপ্ৰাণিত হৈ, নতুন প্ৰজন্মে সংগীত-সমাজত সক্ৰিয় ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিব।
অভিভাৱকসকলে জনাইছে, “এই অনুষ্ঠানৰ পিছত আমাৰ ছোৱালীবোৰ ঘৰৰ কাম সাঙুৰি কৈ গীত শিকিবলে গৈছিল, এতিয়া তেওঁলোকে গানৰ মানে, মৰম, সহানুভূতিৰ কথা বুজিছে।” সমাজ গঢ়ি তুলাত সংগীতৰ এনে দীঘলীয়া প্ৰভাৱ সুদূৰপ্রসাৰী।
আগন্তুক প্ৰজন্মলৈ প্ৰেৰণা
এই উদ্যোগ আছিল, যেন সাহস আৰু আশা-কণ্ঠৰ পুণ্য উৎস। আগন্তুক প্ৰজন্মৰ বাবে এই আয়োজন এক কার্যকৰী দৃষ্টান্ত হ’ব—নেমেল, সম্প্রীতি আৰু সাংস্কৃতিক চেতনাৰ আধাৰ।
- উদ্যোগৰ চেইন ৰিঅ্যাকচন: এক বছৰৰ ভিতৰতে নগাঁৱৰ লগতে অন্য ঠাইভিত্তিক বিদ্যালয়-মঞ্চত একেলগে গীৰ গান অনুষ্ঠান, সাংস্কৃতিক শিবিৰৰ উৎসাহ বৃদ্ধি পাব।
- শিক্ষা সংস্কৃতিত নতুন মেৰু: পৰীক্ষাৰ সিমান বগাই নহয়, মানবিকতা আৰু শিল্পৰ শিক্ষাৰ গুৰুত্ব অধিক বৃদ্ধি পাব।
- গভীৰ চেতনা-বিকাশ: ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা শিক্ষক-অভিভাৱক সবাইয়ে এই দৃষ্টান্তৰ জৰিয়তে একতাৰ দীপ্ত চোখত আগন্তুক অসমলৈ দৃঢ় পদক্ষেপ বাহাল কৰিব।
এই আয়োজন—শুদ্ধ সংগীতৰ স্বভিমান নহয়, এক সমাজ-কৰুণাময় গীত। পূৰ্ব-অঞ্চলৰ ইতিহাসত এনে আয়োজনে যেন এক বীজ পুতি গ’ল, যাৰ মূলডাল আগন্তুক শতিকাত অজেয় হৈ ফুলি-ফুলি উঠিব। আরও তথ্য ও উৎসাহজনক তথ্য পঢ়িব পাৰিব The Tribune India-ৰ এই লেখাত আৰু ETV Bharat-ৰ বিশেষ প্রতিবেদনত।
উপসংহাৰ
নগাঁৱৰ ১৭ হাজাৰ কণ্ঠৰ একতাৰ এই অনন্য ছবি বহু দূৰলৈ অসমীয়া সংস্কৃতিক চিনাকি দিব। আজিৰ এই মহা আয়োজন প্রমাণ কৰিলে—সামাজিক সংহতি বা সম্প্রীতি সীমাবদ্ধ নহয়, ই সঁচা চেষ্টাৰে হাঁহি মুখে অভ্যাস কৰিবলৈ হয়। ‘মানুহে মনুহৰ বেব’ গাই, বিদ্যালয়, ঘর-সংসার, সমাজ—সকলোৰে হৃদয়ত আশাৰ বীজ সিঁচা যায়, যিবোৰ দিনক দিনে গাঢ় হৈ উঠে।
এই গৌৰৱৰ খবৰ আপুনি নিজ পৰিবেশতো ছটিয়াব পাৰি। আপোনাৰ গাঁৱ-শহৰত যদি সংগীতৰ শক্তিক লৈ একতা বা সাহাৰ্য দেখুওৱাৰ সুযোগ থাকে, আগবাঢ়ি আহক।
স্থানীয় সংস্কৃতিৰ পাৰস্পৰ্য বা ভাই-ভাইজানীক চিনাকি কৰোৱাটো আজি নগাঁৱে দেখুৱাই দিলে, আগন্তুক প্ৰজন্মেও এনে সাহসিকতা অৰ্জন কৰিব। অসমৰ নিজৰ গান, নিজের ভাষা, অহংকাৰ—আজিৰ বৰ কণ্ঠে দেশজুৰি সদায় বাজি থাকক।
এতিয়া, আপোনাৰ গাঁৱত, স্কুলত বা সমাজত কেতিয়াবা এনে উৎসৱৰ স্বপ্ন দেখেনে? আপোনাৰ নিজ অভিজ্ঞতা অথবা আশা কমেণ্টত লিখক, যাতে একেটা সম্প্ৰতিৰ ঢৌ অৰুনোদয়ৰ পৰা বিশ্ব পৰ্যায়লৈ বিয়পি যায়।
সময় দিবলৈ ধন্যবাদ। সংগীতই আগুৱাই নেজানো কোনো স্বপ্ন!
